Page 8 - Dergi Bursa Temmuz 2012
Basic HTML Version
6
editör notu
Eng i n Çak ı r
Yola çıkmadan önce haritalara göz
atabiliriz. Tatile çıkmadan önce
birçok öneri dinleyip, seçenekleri
değerlendirebiliriz. Hayata adım
atarken ise; kendi yolumuzu çizmek
için sorup soruşturur, büyüklerimize
danışır, yapabileceklerimizi tartarız.
Devamlı aradığımız bir cevap vardır
yaşadıklarımızda. Mutlu olmayı
ararız mesela. Ona ulaşmanın yolları
olduğunu düşünürüz. Başaramadığımız
zamanlarda cevabı hep başkalarında,
kendi çemberimizin dışında ararız.
Ne hayat ne de cevaplar o kadar
karmaşıktır. Aradığımız tek şey
yoldur bence. Kendimizle verdiğimiz
bu mücadele bir çeşit felsefe
çözümlemesidir bir taraftan.
Aikido’daki “Do” felsefesi anlatmak
istediğim temayı açıkça ifade
ediyor diyebilirim. Bu felsefe Budist
rahiplerine ve Kung-Fu savaş sanatına
dayanır. Şöyle ki: “Budist rahipler,
manastırlarını hırsızlardan ve çeşitli
diğer saldırılardan korumak amacıyla
bir savaş sanatı ortaya çıkardılar.
Hiçbir canlıya zarar vermemek ‘Buda’
felsefesinin temel taşlarındandı.
Budist rahipler, insanlara gösterdikleri
saygının aynısını hayvanlara da
gösteriyorlardı. Saygı gösterdikleri
bu hayvanların düşmanlarına karşı
kendilerini ustalıkla savunmaları
‘Kung-fu’ adını verdikleri bu savaş
sanatının ortaya çıkartılmasında ilham
kaynağı olmuştu. Kung-fu öyle bir
savaş sanatıydı ki, vücudun hassas
noktaları hedef alındığında tekniği
uygulayan kişinin tek bir darbesi bile
öldürücü olabiliyordu. Dolayısıyla
böylesi bir savaş sanatının disiplin ve
kontrol altında tutulması gerekiyordu.
Aksi takdirde önü alınamaz olumsuz
sonuçlar ortaya çıkabilirdi. Budist
rahipler bu kontrol mekanizmasını
oluşturmak adına Buda’nın fiziksel
ve ruhsal kontrol yolunu Kung-Fu’ya
uyguladılar. Daha sonra geliştirilen
savaş sanatları da bu felsefeyi izleyerek
adlarının sonuna ‘yol’ anlamına gelen
‘Do’ kelimesini eklediler.” Zaman
içerisinde Aiki-do, Ju-do, Karate-
do gibi savaş sanatlarının geliştirilip
yaygınlaştırılmasıyla Do felsefesi de
salt Budist rahiplerin benimsedikleri
bir öğreti olmaktan çıkıp evrensel
bir nitelik kazandı. Do öğretisinin
ilkeleri yakından incelendiğinde de bu
evrensel niteliği özünde taşıdığı açıkça
görülebilir. Öyle ki; dünya üzerinde
var olan tüm inanç sistemlerinde
yer alan ‘erdemli insan olma’ çabası
Do felsefesinin temelini oluşturur.
Etimolojik (kelime kökeni) açıdan ‘Do’
sözcüğünü incelediğimizde, daha önce
de belirttiğim gibi sözlük anlamı olarak
‘yol’ karşılığına ulaşırız. Peki, bu yolun
niteliği nedir? Japonca’da “Do”nun
iki yönlü anlamı var. Biri ‘bir uzaklık,
gidilecek bir yol’ olarak ele alınır ve
Türkçe’de ‘mesafe’, İngilizce’de ‘road’
olarak ifadesini bulur. Diğer anlamı
ise tarz, teknik, öğreti gibi kavramları
karşılamakla birlikte Türkçe’de
‘yordam’ ve İngilizce’de de ‘way’
kelimesi ile karşılığını bulur. ‘Do, hem
izlenecek yöntemi hem de özelde bir
teknik üzerinde genelde de tüm sanat
üzerinde adanacak zamanı vurgulamak
için aynı anda kullanılır.” (Deshimaru, T.
Savaş sanatlarında Zen Yolu)
Planların temelinde “yol” vardır.
Aradıklarımızda, izlediklerimizde hep bir
yoldan geçmek zorundayızdır. Rotamızı
kaybetsek de önümüzde gidilecek bir
yolumuz vardır. Dergi Bursa’nın bu
ayki teması “Rota”... Umarım bunu
anlatmaya gayret ederken çok uzun
“yollar” tercih etmemişimdir. Yolunuza
ışık olabilmek için size bazı öneriler
hazırladık. Tatil hazırlıkları yaparken
sizi cezbedecek, içinizi ısıtacak,
kafanızı karıştıracak birçok sayfanız
var artık. Rehber olabildiysek ne mutlu
bize. Bursa’nın tek “kent rehberi ve
yaşam dergisi” olmanın gururuyla yine
buradayız. Rotanızı kaybetmemeniz
dileğiyle... Şimdi elinizde bir rota
olduğuna göre, yola çıkma zamanı.
Paylaştıklarımız kalan sayfalarda,
keyifli okumalar.
“Yolunuz açık olsun”
Naçizane düşüncem, hayatımızı sürükleyen her şeyin içinde birer
rota saklı olduğu... Nereden gelip nereye vardığımız, hissedip
peşinden koştuklarımız, farkında olmadan yaptıklarımız, sessizce
belki bilinçsizce içine düştüğümüz her yaşantı birer “rota” aslında.
İzlediğimiz, takip ettiğimiz tüm gerçeklikler, isteyerek yolumuzu
belirliyor hiç durmadan.
