14
editör notu
editor’s note
İşte o “dem” aldığımız
nefesti. Bursalılardan, Bursa
değerlerinden, Bursa’ya
değer katanlardan, dünya
değerlerinden besledik
ruhumuzu. Yolculuğumuz o
nefesle yaşam doldu. Yola ilk
çıktığımızda, yeni bir soluk
olarak karşınızdaydık. Bugün
ise 6 senesini devirmiş,
soluksuz bir yoğunlukla tekrar
tekrar kendini yenilemiş bir
yayın olarak karşınızdayız.
İlk günkü çizgimizi korumak
adına attığımız her adımı
öz benliğimizde aradık.
Karakterimizi aldığımız her
nefeste tazeledik. Nefesimizi
kesen her şeyi size anlatmak
için çabalıyoruz. Sürç-i lisanları
notlar halinde bekleriz.
“Bir nefeste hiçlik” ne
demekmiş onu aradık bu
sayıda. Doğal olarak yolumuz
Neyzen Tevfik ile buluştu.
İçimize üfledi, kalakaldık.
Daha o nefesi tüketememişken
yolumuza ruhu ferah Bursalı bir
gönül yolcusu kendi tabiriyle
“yolu uzun bir karınca” çıktı,
mest olduk. Ney seslerinin
bize gösterdiği yolda
A deep “breath”
Derin bir “nefes”
Now that “taste” was the breath
we took. We fed our soul with the
locals of Bursa, with the values of
Bursa, with those who added value
to Bursa and with the values of the
world. Our journey brimmed with
life thanks to that very first breath.
And today, we come to you as a
publication that has completed its
6th year and that has renewed itself
time and time again with breathless
intensity. We sought for each step
that we took to preserve the style
of our very first day in our very
own essence. We revitalized our
character with every breath we took.
We strive to tell you all that takes our
breath away. We expect our flaws to
be sent as notes.
In this issue we were after
the meaning of “a breath of
nothingness”. Naturally, we met
Neyzen Tevfik on the way. He
breathed in us and we stood in
astonishment right where we were.
Before he even ran out of breath,
we met another fellow traveler of the
heart from Bursa who calls himself
“an ant with a long way to go”; we
were mesmerized. They were all
from Bursa, the ones we met as
we followed the path guided by the
sounds of ney and who gathered
around a single breath for love.
They allowed us to take part in
their journeys. We knocked on the
door of the Musician School and
shared the joys of the Romani. We
Siz de derin bir soluk aldıysanız, “varlığımıza doğru” bir yolculuğa başlayabiliriz. Başlamadan önce ilk nefes
aldığımız güne bir gönderme yapacağım ki, yolumuz aydınlansın. Bursa için ilk haykırışımızı bir kez daha
hatırlatıyorum: “Bursa’nın demini alıp, size dergi yapacağız.”
We can start our journey “towards our existence” if you have also taken a deep breath. But before we do so, I will make
a reference to the day that we first drew breath so that our path can be lit up. I remind our primal scream for Bursa:
“We will collect the tastes of Bursa and turn them into a magazine for you.”
