Dergi Bursa Aralık 2017 - Sayı 46

47 Traces in homes A woman After me Shadowless! More than migration Inwardly Flows pomegranate pieces To the bottom of the well … Eleni is always a kid According to stairs Games dropping off pockets- Grief of fish- secluded Blue patterns On the sea- Those who go and come know This is the road to nothing Ruling out the existent from yesterday! I must have seen many of the exchange villages in Bursa. Among these, Gölyazı, known by the locals as Apolyont makes my heart tremble every time. The inscription on the legs of the bridge between the village and the land is among the things that makes me feel so. This inscription that touches one’s heart with sorrow is written there: “Every departure is also an arrival”. You must witness once again that this is more than an article when you think that the grandfathers and grandmothers of those who left these lands come and visit the places where they were born, fish on lakes where they used to fish and collect figs and olives; or that the locals of Gölyazı go to the village near Thessaloniki where they came from. The history of Gölyazı that is on the migration path of humans and birds (now a quarter of Nilüfer district) dates back to the Roman period. You can see the traces from the Roman period on the foundation stones of various houses. In addition to many historical artifacts, the Saint Panteleiman Church of the Greeks in the village has underwent restoration to be transformed into a center of culture. If you wish to see the Uluabat Lake from up high, you need to pass the Turkish cemetery with gravestones indicating birth places of Filibe and Thessaloniki, turn left and pass the Greek cemetery to reach Zambaktepe. The houses on the lake and the islands lay sprawled under your feet. The distant sounds of boats resemble sharp cries. The horned pikes have also started to migrate from the polluted lake. August Ballad Your voices written on the surface of the lake with olive branches Travel to and fro on the wings of birds on migration trails The thousand year old ballad of a woman the cry of whom has been stolen on the shores of Apollonia silent haste of rancid olives in the mornings secret lives from one shore to the next a Greek afternoon lost in the july heat Apollonia, the ballad of failing to rejoin Your voices written on the surface of the lake with olive branches Travel to and fro on the wings of birds on migration trails Migration is a half-finished melody. It is an earthquake with no tremor Where seeing the same dream in different homes is not possible anymore… kederi balıkların- kuytudadır Denizin eteğinde desenlenen meneviş- Giden de bilir gelen de Yok’a yolculuk bu Var’ı dün’den eleyiş! Bursa’nın birçok mübadil köyünü gezmişimdir. Bunlar arasında Gölyazı, yerli halkın deyimiyle Apolyont’a her gidişimde içimi titreten bir şeyler hissederim. Bunu hissetmeme neden olan şeylerin başında köyü karaya bağlayan köprünün ayaklarındaki yazı gelir. Buraya, üstelik tuğlalarla insanın iliklerine dek işleyen şu söz yazılıdır: “Her gidiş aynı zamanda bir dönüştür”. Bu topraklardan gidenlerin yılın belli dönemlerinde dedelerinin, ninelerinin doğup büyüdüğü, gölde balık tuttuğu, incir ve zeytin topladığı bu köyü ziyarete geldiklerini; Gölyazılıların da geldikleri Selanik yakınlarındaki köye gittiklerini düşündüğümüzde bu yazının yazı olmanın ötesine geçtiğine bir kez daha tanık olursunuz. İnsanlarla birlikte kuşların özellikle leyleklerin de göç yolu olan Gölyazı’nın (şimdilerde Nilüfer’e bağlı bir mahalle) tarihi, Roma dönemine kadar gider. Roma döneminden kalan izleri, kimi evlerin temel taşlarında görebilirsiniz. Köyde birçok tarihi kalıntının yanı sıra Rumlardan kalma Aziz Panteleiman Kilisesi restore edilerek bir kültür merkezine dönüştürülmüştür. Uluabat Gölü’nü tepeden görmeyi arzu ederseniz taşlarında doğum yerleri; Filibe, Selanik yazan Türk mezarlığının hemen yanından sola dönüp artık hiçbir ize rastlamadığınız Rum mezarlığını da geçerek Zambaktepe’ye gitmeniz gerekir. Gölün üstüne yapıştırılmış evler ve adalar ayaklarınızın altındadır. Uzaktan gelen kayıkların motor sesleri acı bir çığlığı andırır. Artık turna balıkları da gittikçe kirletilen gölden göçmeye başlamıştır. Ağustos Baladı Gölün yüzüne zeytin dallarıyla yazılan sesleriniz göç yollarında gider gelir kuş kanatlarında Çığlığı çalınan bir kadın Apollonia kıyılarında bin yıllık ağustos baladı sabahlarında zeytin acısı sessiz telaş bir yakadan ötekine uzanan gizil hayatlar temmuz sıcağında yiten Rum ikindisi Apollonia, kavuşamamanın baladı gölün yüzüne zeytin dallarıyla yazılan sesleriniz göç yollarında gider gelir kuş kanatlarında Göç, yarım kalmış bir ezgidir. Artık ayrı evlerde aynı düşleri görmenin mümkün olmadığı, sarsıntısız bir depremdir göç… Bursa’da iskân edilmeyi bekleyen mübadiller, 1924. Gölyazı, 1970.