Dergi Bursa / Mayıs - Haziran 2018 / Sayı 49

27 In such a place lost in time, who can say no to an evening simit with a cup of tea, or even some Turkish coffee? Kapıları hiç kapanmadı Koza Han’ın… Yüzyıllardır büyük bir tevazu ile kucaklıyor misafirlerini. Zaten kimse de çarpıp çıkmıyor kapısından. Herkes kapıların açık olduğunu biliyor ve yine geliyor. Zamanda kaybolan bu mekânda, yanında bir bardak çay ile bir akşamüstü simidine ya da Türk kahvesine kim hayır diyebilir ki? Atılan her adımda, ipekten bir geçmişi hissetmek mümkün hanların en ipeksi olanında… Yüzyıllardır Bursa ile özdeşleşmiş bir yapının hala yaşamın içerisinde olduğunu hissetmek, onu anlamaya biraz daha yaklaşmaktır. The silkiest of caravanserais makes you feel a silky past in every step…When you feel that a building, identified with Bursa for centuries, is still in the midst of daily life, you come closer to comprehend it. Gates of Koza Han were never shut… For centuries, it has embraced visitors in utmost modesty. Indeed, nobody slams these doors. Everyone knows the door is open and comes back.