Dergi Bursa / Mayıs - Haziran 2018 / Sayı 49

43 ile yapılıyorlar. Harlanmış birçok tarihi ateşte sonsuz bir değişimin anavatanı olan Anadolu’da halen üretilen odun kömürü neredeyse ilk yapıldığı tarihten bu yana aynı yöntemlerle yapılabiliyor. Günümüzde kullanım alanları ve tüketimi giderek azalmaya başlasa da değerinden bir şey kaybetmiyor. Torluk ve Torakçılar “Orman bölge müdürlükleri her sene ormanlık alanlarda köylülerin kesim yapılabileceği bölgeleri belirliyor. Köy muhtarları da hane ve hane halkı sayısına göre kesim bölgelerini paylaştırıyor. Bu kesim alanlarına “makta” deniyor. Eskiden tümüyle kesilen ağaçların, son yıllarda seyreltme yöntemiyle kesilmesine izin veriliyor. Ormanların daha sağlıklı büyüyebilmesi için uygulanan bu yöntem, bölge halkı için daha az odun anlamına geliyor, temel geçim kaynakları giderek daralıyor. Birçok aile bu yüzden odun kömürü üreticiliğini yavaş yavaş bırakmaya hazırlanıyor. Çok iyi kömürleştiği ve sert olduğu için kömür yapımında çoğunlukla meşe ağacı tercih ediliyor ve bu kömürler mangal kömürü olarak satılıyor. Gökçeağaç’tan imal edilen odun kömürü ise nargilelerde kullanılıyor. Odun kömürü üretimi için kurulan, üzeri toprakla örtülü ocağa “torluk” adı veriliyor. Torluklar kurulurken, ortasından 30 cm mesafede olmak üzere 3-4 sırık dikiliyor ve torluktan daha yüksek olan bu sırıklar, yanma aşamasında baca görevi görüyor. Baca içerisine kolayca yanabilen talaş, yonga, çalı çırpı dolduruluyor. Baca etrafınaysa, havalanmayı sağlamak amacıyla, ince çaplı veya Charcoal is still being produced using the same historical methods in Anatolia, home to infinite changes over a well flared fire. They have lost nothing of their value even if their areas of consumption are in decline. Torluk and Torakçı “Regional directorates of forestry determine the forest locations every year where villagers can cut down trees. The village headmen distribute these locations to the households according to the number of people in the household. These locations are known as “makta”. The trees that were allowed to be cut down completely in the past can now be cut down only by thinning method. This method that is applied to ensure that the forests grow stronger means less wood for the local public resulting in a decrease of their fundamental source of income. That is why; many families are preparing to stop charcoal production. Oak tree is preferred the most for coal making since it has the best charring quality and also due to its hardness and the coal that is produced is sold as barbecue coal. Charcoal produced from willow tree is used mostly in water pipes. The oven covered with soil that is built for charcoal production is called “torluk”. A total of 3-4 sticks are erected at a distance of 30 cm from the center when building a torluk and these sticks that are taller than the torluk serve as a chimney. The chimney is filled with sawdust, chippings and brushwood that can burn easily. The chimney is surrounded with thin or cracked dry woods as a base plate. Afterwards, the woods that will be transformed into coal are stacked up perpendicularly. The diameter of the woods decreases as we move outwards. The stack is covered with a cloth during coalification in order to stop direct contact