Dergi Bursa / TEM. AUG. EYLÜL 2019 / Sayı 54

59 içerisine doğduğumuz sosyal çevre, aldığımız eğitimler karakterimizle harmanlanarak bizi biz yapar. Bu süreç her insan için farklı koşullarla, farklı deneyimlerle şekillenir. İnsan paydasında başlayan yaşam yolculuğu bu şekillenmeler neticesinde farklılaşır; bu farklar zaman içerisinde keskinleşir, kutuplaşır. İşte böyle hallerde o kutuplar arasında dahi insan paydasına yakın durabilmek adına hoşgörü ve anlayış gerekir. Yaklaşık 7,5 milyar insanın aynı anda varlık gösterdiği dünya üzerinde her davranışın ve düşüncenin farklı temsilcileri olması doğanın gerçeği; aynı anda, aynı konuya farklı bakış açıları ile getirilen yorumlar bu gerçekliğin neticesidir. Kabul etmemiz gereken ise her bireyin yaşam sahnesinde kendi rolünü, kendi rengi ve farkıyla sahneye koyduğudur. Sesimizi birbirimize duyurabilmek için, kakafoni değil orkestra olabilmek için; doğanın dengesi içerisinde varlığımızı sürdürmek ve hikayemizi kıymetli kılabilmek için yol almalıyız kendimizden dokunabileceğimiz her insana, her zihniyete doğru. Sebep arayan olmalıyız gülümsemek için, her insanın varlığını önemsediğimizi göstermek ve kendi benliğimizi doğanın dengesinde var edebilmek için. Bahane en kolay yolken, zoru seçmek gibi görünse de, tabiatın içerisinde kısa süreli bir hikayenin kahramanları olduğumuzun farkında olmak sebepler yaratmak için yeterlidir. Farklılıkları kabullenir ve insanlık paydasında buluşursak işte o zaman en uzak mesafeleri aşmış olur; aynı sahnede rengarenk bir oyuna kendi hikayemizle eşlik ederiz. Sahne bizimse sebeplerimizle en güzel hale getirmeliyiz oyunumuzu ve geriye yalnızca bir hoş seda bırakabilmek için yıkmalı duvarları, köprüler kurabilmeli, yüreklere dokunabilmeliyiz. Aşılmaz sanılan her zorluğun en güçlü anahtarıyla yola çıkmalı, her daim yolda kalmalı ve bize ayrılan sürede bir iz bırakabilmek için; sebep olmalıyız. important aspects that shape our lives and set us different from one another. The geography that we live in, the social environment we are born into, the education that we receive combine to make us into who we are. This process is shaped by different conditions and experiences for every individual. The journey of life differs for everyone accordingly and these differences become more distinct and polarized over time. As such, we need tolerance and understanding in order to be close to the common ground of humanity between these poles. It is only natural that there are representatives of any kind of behavior or thought on this world where about 7,5 billion people live at once; different interpretations for the same issues are the result of reality. We should accept that each individual plays their own role with a different style and color. We should move toward every individual or mindset that we can touch in order to ensure that our voices are heard, that we can be an orchestra instead of a cacophony, that we can continue our existence amidst the balance of nature and that we can make our stories precious. We should be the one looking for a reason to smile, to show that we care for the existence of each individual and for carving out an existence for ourselves inside the balance of nature. Even though it seems as the difficult path to choose when one can opt for excuses and the easy way out, it suffices to realize that we are only short term players in nature in order to make up reasons for ourselves. The farthest distances can be covered if we accept the differences and meet on a common ground of humanity; we can accompany a colorful play on the same stage with our own story. If the stage is ours, we should make it as beautiful as possible, we should break down the walls and build bridges for touching hearts so that we can leave behind a soothing voice. We should set off with the key that can open even the strongest of gates, we should always remain on the road and we should be the reason to leave behind a trace of our existence in the very short time allocated to us.