Perdenin ardındaki… “Perde kurdum ışık yaktım. Açıldı Bursa’da bahtım. Ulu Cami yapısında, rastladım bir tuhaf adama. Adı Karagöz, kendi derbeder,…
Devamını oku »Her yıl aynı mevsimde ağaçların en hüzünlü yüzü yansır suya… Doğanın bu son baharı, bir sonraki mevsimin habercisi sert rüzgârlarla…
Devamını oku »İçinden nehir geçen bütün kentler gibi alımlı ve mağrur. Saçının rengini, altın yaldızlı kubbeli manastırlarından; gözünün rengini, uçsuz bucaksız yeşilliklerinden; yanaklarının…
Devamını oku »İnsanın ruhuna üflenen bir yaradılış nefesi… Neyzen Tevfik’in hayatı boyunca peşinde koştuğu “hiç”liğin sesi… “Velilik ve delilik arasında bir hiç”…
Devamını oku »