Çok çok eski zamanlardan kalma, bitmeyen bir masal; ipek… İpekle tanıştıktan sonra adı bir daha ondan ayrı anılmayan sadık bir…
Devamını oku »Her yıl aynı mevsimde ağaçların en hüzünlü yüzü yansır suya… Doğanın bu son baharı, bir sonraki mevsimin habercisi sert rüzgârlarla…
Devamını oku »Ateşli oklarla vurdular birbirlerini. Başı göğe erecek kadar yükseğe yaptılar ihtişama tutkulu hislerinin heykellerini. Gafillerini aslanlara yem ettiler. Her şeyleri…
Devamını oku »Adı orman oldu, güneş içeri girsin diye açtı perdelerini; can kırıkları saçıldı etrafa, ateş oldu yaktı, su oldu taştı…
Devamını oku »