48
evrensel sanat
Arno Manzarası, Müneccim Kralların
Tapınması ve Aziz Hieronymus eskizi ile
birkaç resim bu dönemde hayata geldi.
Da Vinci doğaya, insan fizyolojisine
ve en önemlisi de bağımsızlığına çok
düşkün bir sanatçıydı. 1482 yılına kadar
bağımsız olarak çalışmaya devam etti.
Konularını tamamen kendi ilgi
alanlarına göre belirledi. Konu
seçimlerinin özünü genellikle doğa
teşkil etti. Resimde eski bakış açıları
yerine biçim ve renk çalışmalarından
oldukça ileri giderek ışık ve gölge
etkilerinin gizemini araştırdı. Bu
alanda farklılıkları ortaya koyan ve
ışığın etkilerini çözümleyen ilk ressam
oldu. Yetinmedi, rengin perspektifle
değişkenliğini iyiden iyiye irdeledi.
Işığın özelliklerini sadece görmek de
ona yetmedi. Bilgiye karşı doyumsuz
merakıyla gözün fiziksel yapısını
inceledi, optik ve dalga hareketleri
üzerine çalıştı. Hayvan ve insan
bedeninin yapısını inceledi ve adele
hareketlerinin yapısını araştırdı.
Fizyoloji ve botanikte ilk incelemeleri
yine o yaptı. Kısaca çok yönlü kişiliği ile
ilgisini çeken her türlü konunun peşine
düştü. Öğrenmekten hiç çekinmedi ve
sonuna kadar öğrenmeyi başardı.
Da Vinci’nin araştırma ve öğrenme
isteği, inanılmaz sonuçlar doğuruyordu.
1482’de Ludovico Sforza yönettiği
Milano'ya gitti. İlgi çekici bir mektup
ile hizmette bulunmayı teklif etti.
Askerlik ve savaş yönetiminde kendi
buluşu olan dokuz yeni fikri sundu.
Onuncu fikrini de şöyle özetledi; ''10.
Barış zamanında, mimarlıkta, binalar
kurmakta ve suyolları yapımında
ustalara eriştim. Mermer bronz ya
da tuğladan heykeller yontabilirim.
Resim yapmak ise, mesleğimdir;
bunu mesleğini yerine getiren
herhangi bir adamın becerdiği kadar
becerebilirim. Ayrıca, babanızın anısını
ölümsüzleştirecek bir anıt yapabilirim.''
Dükün önünde çaldığı lut sayesinde
bütün müzisyenleri kendine hayran
bıraktı. Ayrıca zamanını en iyi hazırlıksız
şiir söyleyicisiydi. Dük bu genç
Floransalı ressamın çekiciliğine hemen
kapıldı ve teklifini kabul etti. Böylece
on yedi yıl Milano'da yaşayıp çalıştı.
Leonardo bütün saray eğlence ve
gösterilerinin de başındaydı. Hicivler,
alegoriler ve şarkılar yazıyor ve ayrıca
kendi görevlerini sürdürüyordu. Bu
yoğun çalışma temposunu kendine
has bir uyuma düzeniyle ayak uydurdu.
Sonraları “Da Vinci Uykusu” diye
ünlenecek bu yöntemle Leonardo
performansını ikiye katladı. Günün her
saatinde yalnızca 15 dakika uyuyarak
verimli bir çalışma sistemi geliştirmişti.
1485'te Milano'da görülen bir
salgın, Leonardo'ya şehri bir sağlık
düzeniyle yeniden kurma fikrini verdi.
Planları hazırladı ve Ludovico'ya
sundu. Ertesi yıl Milano katedrali için
planlar hazırladı. Bu arada geometri,
astronomi, enerji ve lut yapımı
üzerinde çalışıyor, boş zamanlarında
da Francesco Sforza'nın at üzerindeki
heykelinin modelini hazırlıyordu.
Yıllarca süren çalışmanın sonunda
80 metrelik heykeli tamamladı ve
Milano'da sergiledi. Fakat bu dev
heykel Fransızların saldırısında okların
hedefi oldu ve yıkıldı.
Da Vinci, 1494’te Lombardiya ovası için
su şebekesi planları hazırladı ve hava
şartları üzerine gözlemler yaptı. Aynı
zamanda ''Madonna'' resmini bitirmiş
ve aynı yıl resimlerinin en ünlüsü
''Son Yemek'' tablosuna başlamıştı.
Bu resim Santa Maria delle Grazie
manastırının duvarına yapılmıştı, fakat
tempera boyası sıvaya, sıva da duvara
uymamıştı, kısa zamanda parça parça
dökülmeye ve bozulmaya başladı. Son
