Page 54 - Dergi Bursa Mart 2012

52
bakış açısı
Yavuz Seçkin radyoculuk ile nasıl
buluştu?
15 Sene evvel girdiğim bir yetenek
yarışmasının ardından Radyo Klas’ta
Kadir Çöpdemir ile tanışmam ile
birlikte onun yanında yayın yapmaya
başladım, daha sonra kendi programım
teklif edildi ve ben de değerlendirdim.
Ünlülere telefon şakalarıyla
başladığımız “Yavuz’un Minibüsü” tam
15 yıl devam etti.
Taklitlere nasıl yönlendiniz peki?
Komedyenlikten önce esnaflık
yapıyordum ve arkadaşlarım çok
gülüyorlardı, yetenekli olduğumu
söylüyorlardı. Bir yarışmaya katılıp
orada birinci olmamla birlikte sahnelere
de adım atmış oldum.
Türkiye şartlarında komedi ile
uğraşmak zor mu?
Türkiye şartlarında tüm mesleklerin
kendine özgü zorlukları vardır elbette.
Bizim de az çok karşılaştığımız zorluklar
oluyor zaman zaman. Ama işimi
çok keyifle ve severek yaptığım için
zorluklarını çoğu zaman görmezden
gelebiliyorum.
Türk insanını alıngan buluyor
musunuz?
İnsanlar zaman zaman alınganlık
gösterebiliyorlar fakat ben her zaman
taklit veya şaka yaptığım insanları
rencide etmemeye, kırmamaya, küçük
düşürmemeye çalıştığım için, sanatçı
dostlarımızın alınganlıkları ile pek
karşılaşmadım.
Aileniz nasıl tepki(ler) verdi
komedyenlik konusunda?
Tercihlerim yakın çevrem tarafından
oldukça destek gördü.
Çocukken de muzip biri miydiniz?
Babam çok komik, eğlenceli bir
insandı. Herhalde bende bu yönümü
babamdan almış olmalıyım. Çok
küçükken biraz içime kapanık olsam
da, büyümeye başladıkça muzipliklerim
de arttı elbette.
Radyo programcılığını bırakma kararını
nasıl verdiniz? Bundan sonra sizi ne
tür projeler ile göreceğiz?
15 yıllık bir radyo programcılığı
geçmişimden sonra yeni şeyler
denemek istedim ve yepyeni bir proje
üzerinde son hazırlıklarımız devam
“Koyun bile
kopyaladık!
Taklit böyle bir şey”
Her ünlünün şekline
giren bin bir surat Yavuz
Seçkin, bu özelliğini
ailesinden aldığı söylüyor
ve ekliyor, “Taklidini
yapacağım kişinin ilk
önce mimikleri önemli,
mimiklerini yeterli seviye
de kullanamayan birinin
taklidini yapmak zor. İyi ve
başarılı taklit için, taklidini
yapacağınız kişiyi çok
derinden gözlemlemeniz
gerekiyor.”
Röportaj: Aise Amet