12
editör notu
editor’s note
Bir işin “yankısı” o işin sadece
bir kısmıdır. Belki de o işten
çok öte (değişmiş) bir hali.
Yön değiştirmiş bambaşka
bir hale gelmiş de olabilir.
Tasvir edilmesi en zor şey
bence herhangi bir şeyin
yansımasıdır. O, artık o şey
değildir çünkü. Bir sureti tek
başına yaşamak, sizce de
biraz “narsist” bir davranış
olmaz mı? Peki “yansıma”
dediğimiz şeyi hayatımızda
nasıl anlamlandırabiliriz?
Bağdaştıracağımız şey bir
nesne, olay veya durum
mu olmalı; yoksa düzyazı,
karikatür veya şiirlerde
karşılaştığımız onca çaba
boşuna mıydı? “Çocuktan al
Baktığınız bir “yansıma” kendi aksiniz ise işiniz çok zorken, sizin dışınızda kalanlardan konuşmak daha kolay...
Aynada kendinizi beğenebilirsiniz ya da “suya yazılmış veya yansımış” bir bilgiye inanıp yanılabilir... Neden mi?
Su bulanık olabilir, aynalar hep ne görüyorsa onu gösterse de gördüğünüz şey kendinizden başka şey değildir.
Elinizi uzatsanız kaybolurlar. Yansıma bir ışık sayesinde olduğuna göre şanslıyız. Elimizde bilgi var demektir.
“Ayna olacaklarımızı” iyi seçmeliyiz...
It is much more difficult when the “reflection” you are looking at is that of yourself but easier to talk about the reflection
of others… You may like yourself in the mirror or you may believe something “written on or reflecting from the water”
thus be mistaken… Why? The water can be blurry, even though mirrors reflect whatever they see, what you are looking
at is nothing but yourself. They are lost when you reach out with your hand. We are lucky because reflection happens
thanks to a light. That means we have information at hand. We should choose well those “we will be a mirror to”…
The “reflection”
İşin “aksi”
The “echo” of anything is only a
portion of it. Maybe something
much more than the real thing
itself (or something that is
transformed). It may also have
shifted direction or turned into
something completely different. I
think reflection of something is the
most difficult thing to describe.
Because it no longer is the
reflected thing. Don’t you also think
it would be a bit “narcissistic” to
live a true image of something by
itself? So, how can we make sense
of what we call “reflection” in real
life? Should we associate it with
an object, an event or an instance;
or were all the efforts in prose,
cartoons and poems in vain? The
idiom, “Little pitchers have long
ears,” is used just for this purpose.
Because children are the purest
reflection of this work. When
children are concerned, you reap
En g i n Ça k ı r
