28
geçmiş zaman kipinde
BİR OMZUNDA taşıdığı birden fazla
çantayla, cümbüş ve davul çalarak
Bursa sokaklarının simgelerinden birisi
olmuştu, 1935 Kamberler Mahallesi
doğumlu "Deli Ayten..." Hikayesi
hüzünle örülü bir aşktan ötürüydü.
Bugünse ölümüne kadar yaşadığı
Roman mahallesinin kentsel dönüşümle
park haline getirilen bölümünde heykeli
dikili...
Üç yaşında geçirdiği menenjit
hastalığının olumsuz etkileri zamanla
silinen Ayten Şenaşık, genç kızlığa
adım attığı 13-14 yaşlarında, aynı
mahallede oturan ve kendisinden 5
yaş büyük "Cümbüş Hasan"a aşık
oldu. Ailesinin sevdiğiyle evlenmesine
izin vermemesi üzerine Ayten’in
akli dengesi yavaş yavaş bozuldu.
Bir doktorun "Ancak sevdiği kişiyle
evlenirse düzelir" demesi üzerine ailesi,
Ayten’i alkolik olan Cümbüş Hasan’la
evlendirmek zorunda kaldı. Dillere
destan bir düğünle evlenen Ayten bir
daha hiç düzelemedi. Aradan 1,5 yıl
geçtikten sonra Cümbüş Hasan evi
terk etti ve kendini içkiye verdi ve bir
süre sonra da öldü. Eşinin ölümüyle
yıkılan Ayten de avare halde sokaklarda
dolaşmaya başlayınca adı “deli”ye çıktı.
Deli Ayten, özellikle kent merkezindeki
esnaf için bir dönemin simge
isimlerinden biriydi. Tarihi Kapalı
Çarşı ve devamındaki Uzun Çarşı’da
dükkanları dolaşırdı. Onun girdiği
dükkanlara bereket geldiğine inanılırdı.
O ise “Hasanım Hasanım, nerdesin
sen?” diye gezinir dururdu. Evlilik
yıldönümlerinde en güzel elbisesini
giyer, kırmızı rujunu sürer, davulunu
temizler, cümbüşünü parlatır öyle
çıkardı yola. Genellikle kendi halinde
ve zararsız olmasına karşın kızdırıldığı
zamanlarda saldırganlaşırdı. “Parlak
Moruk”, gördüğü yakışıklılara taktığı
lakaptı. Sadece bu lakabı söylemekle
kalmaz, o devrin delikanlılarından
yanak alırdı. Çarşı esnafı ise ona şöyle
takılırdı: “eight nine ten, Deli Ayten…”
Bunu duyan Ayten köpürürdü. Esnaf
“Ayten Hanım buyurmaz mısınız?” diye
dükkânına davet ederdi. Ayten alkışlar
ve tezahüratlar arasında her seferinde
başka bir dükkânda konaklar, oturur,
çayını içer, sonra cümbüşünü alarak
yürüyüşüne devam ederdi.
Kızyakup (Kamberler) Mahallesi’ndeki
garip kulübesinde 12 Mart 1992’de
komşuları tarafından ölü bulundu.
Ahmet Dai Camii'nde kılınan cenaze
namazından sonra Pınarbaşı
mezarlığına defnedildi. Deli Ayten’in
mezarı, 2001 yılında granit kaplanarak
düzenlendi ve mezar taşına davullu
fotoğrafı konuldu. Yıllar sonra 2009
yılında ise heykeli yapıldı ve Kamberler
Tarih ve Kültür Parkı’na konuldu.
Böylece mahallesine tekrar kavuşmuş
oldu.
Soyismi gibi istediğini alamadı hayattan Ayten Şenaşık.
Yaşamındaki en iyi yan onu tüm Bursa’nın tanımasıydı belki
de. Koluna takıp takıştırdığı çantalarda neler taşıyordu,
cümbüşü ve davulu hangi hazin şarkıları söylüyordu kim bilir…
Bir hazin hikayenin
“deli” yanları
