22
yakın plan
Metin Altıok anlatımıyla sonbahar,
doyumsuz bir aşkın sonu olacak:
Sonbahar-ki acının değişmez
dipnotudur-
Sesinin solgun göğünde,
Küçük bir yıldızla bir harfi tutuşturur.
Savrulur her yana kavruk kelimelerle,
Yüreğini acıyla buruşturur.
Bakışının pasıyla zırhlanan dünya,
Binlerce pıtrak yapıştırır yüzünün
kumaşına,
Sonbahar-ki doyumsuz bir aşkın
sonudur.
Onu en çok anlatan kelime “hüzün”dür
şüphesiz. Yalnızlığın simgesidir kimi
zamansa. Renklerin en sessiz sedasızı
sarı ile özdeşleşmiştir. İçten içe bir
bekleyiş kaplar her yanı. Yürek bir
deniz olsa, Sonbahar’da geriye sadece
birkaç damla kalır. Bu yüzdendir 1986
yapımı Sonbahar şarkısının sözlerindeki
tuhaflık… Sezen Aksu’nun yorumuyla
daha da güçlenen şarkının söz ve
müziği rahmetli Aysel Gürel ve Onno
Tunç’a aittir:
Alır gider beni sarı rüzgârlarıyla
sonbahar.
Gelir anılardan bir davet, çocukluğum
canlanır.
Bir varmış bir yokmuş diye başlardı
bütün masallar.
Hani nerde o masum ve daha
bozulmamış rüyalar…
Sedef sedef olur, açardı nilüferler.
Ve kanatları tülden fildişi kelebekler…
Bir martı misali tek başıma uçardım.
Hani nerde üstünde uçtuğum mor
denizler…
Sevgiden saygıdan bir altın kafes
ördüm.-
İnançlarım kilit kilit oldu üstüme.
Aşıp bedenimi bendeki beni gördüm.
Hani nerde uğrunda azaldığım
değerler…
Ellerim soğuk şimdi, üşüyor dudaklarım.
Göğsüne düştü başım, o çiçekten
yılların…
Ey sonbahar…
Alır gider beni sarı rüzgârlarıyla
sonbahar.
Gelir anılardan bir davet, çocukluğum
canlanır.
Bir varmış bir yokmuş diye başlardı
bütün masallar.
Hani nerde o masum ve daha
bozulmamış rüyalar…
Gündüzler artık daha kısa… Geceler
daha uzun. Güneş her zamankinden
erken batacak ve daha az ısı, ışık
verecek. Serin, yağmurlu ve rüzgârlı
günlerin sayısı her geçen gün artacak.
Ağaçların yaprakları sararmaya ve
dökülmeye başlayacak. Çiçeklerin
sayısı azalacak, etraftaki otlar ve
çimenler neredeyse kuruyacak.
Göçmen kuşlar güneye, yazlık
elbiselerse dolaplara gidecek…
Hepimizin bir parçası sonbahar olacak.
Kimisi Attila İlhan gibi sahiplenecek
Sonbaharı:
Nasıl iş bu?
Her yanına çiçek yağmış…
Erik ağacının,
Işık içinde yüzüyor.
Neresinden baksan,
Gözlerin kamaşır.
Oysa ben akşam olmuşum.
Yapraklarım dökülüyor.
Usul usul…
Adım sonbahar…
