24
de vardır baharın. Bir güne,
haftaya, sayıya ya da herhangi
bir şeye olumsuz anlamlar
katmak, uydurma sendromlar
yakıştırmak konusunda
takıntılı olmayan insanların
hiç etkilenmediği “bahar
yorgunluğu” çöker bazılarına.
Oysa, baharla geldiği söylenen
hastalıkların, olumsuz etkilerin
hakkından gelebilmek için
gerekli olan her şey yine
baharın bize sunduklarının
içinde var. Doğanın yeşillenmiş
koynunda yapılan yürüyüşler,
mevsimle gelen meyve ve
sebzeler, insanın içine çektikçe
tazelendiğini hissettiği tertemiz
bir hava… Yaşlı amcalar,
teyzeler; pencerelerinden
gördükleri güneşin cazibesine
kapılıp, evlerindeki en yakın
parkta bulurlar kendilerini
baharda. Kız çocukları,
mevsimine kavuşunca yeniden
ortaya çıkan kirazlardan
küpeler yaparlar kulaklarına.
Zamanının geldiğini anlayan
erik tomurcukları canlanır
dallarında. Sarılar, kırmızılar,
yeşiller, erguvanlar… “Doğa
Ana”nın fırçasıyla rengarenk
boyanır bahçeler. Isınan
havalar, özgürlüğün de
simgesi oluverir bir anda.
Gökyüzünde uçurtmaların
yarışı başlar. Soğuk havanın
etkisi ve ağırlığıyla bütün bir kış
evlerine, içlerine kapanan her
şey ve herkes; baharın gelişiyle
dışarı atar kendini.
Orhan Veli’yi mahveden o
havaları getirir bahar bize.
Böyle havalarda aşık olur,
böyle havalarda şiirler yazarız
belki biz de onun gibi. İçinde
biraz tembellik, biraz şımarıklık
vardır bu mevsimin. Hiçbir
nedene gerek duymadan
gülümsemenin zamanıdır
şimdi. Her gelişinde “bir daha
gitmesin” dedirten, yüzlerdeki
gülümsemenin, yüreklerdeki
sıcaklığın, yarından umudun en
renkli sebebidir bahar.
tema
theme
Çekirge, 2011
