67
Cumalıkızık, Özcan Şenkaya, Aralık (December) 2013
Yağ satardık, bal satardık;
ustamız öldüğünde onun
emanetine sahip çıkardık.
Ebelenirdik, sobelenirdik;
koşardık, zıplardık eskiden...
Şimdi ne yapıyoruz? İnternet
üzerinden yaşadığımız
hayatlarımızı, yine internet
üzerinden tanıştığımız
sanal arkadaşlıklarla
doldurup, anılarımızı bile
teknolojiye emanet ediyoruz.
Çocukluklarımız tavan
arasında, çocuklarımız ise
soğuk ekranlar karşısında
tek başlarına… Oysa tüm
kuşakları bir araya getirebilen
tek ortak nokta çocukluk…
Çocuk oyunları, gerçeklere
ilham veren hayallerin ürünü
oyuncaklar, hava kararana
kadar sokakta arkadaşlarıyla
oynayıp, yorulduğunu “salçalı
ekmek” molasında fark eden
özgür çocuklar…
Masumiyettir çocukluk,
özgürlüktür. Bir çocuk için
oyundan daha önemli ve daha
ciddi hiçbir şey yoktur çocuk
kaldığı yıllar boyunca… Onun
için özgürlük, arkadaşlarıyla
oynarken, o farkında
olmadan, çabucak geçen
zamanın sınırsızlığındadır.
Çocukluğunun son damlasına
kadar “oyun” oynamaya hakkı
olduğunu bilir ve tek derdi
bu zamanı, tadına vara vara
geçirmektir. Çocukluğun
We used to play out, run around.
We played tag, jumped around
or skipped rope... What do we
do now? We fill our lives on the
internet with virtual friends that we
meet online and we even entrust
our memories to technology. Our
childhoods are alone up in the
attics and our children are alone
in front of cold screens… But
childhood is the only common
denominator that can bring all
generations together… Children’s
games, toys which are products
of dreams that inspire reality,
free children who play out until
it gets dark and understand the
exhaustion when they give a
break for “a slice of bread with
tomato paste spread”…
Childhood is innocence and
freedom. There is nothing more
important and serious for a child
than playing games… Freedom
for a child is in the infinitude of
the time that passes quickly while
he/she plays a game with his/
her friends. They know that they
have every right to “play” and
their only problem is to enjoy
this time as much as they can. In
one sense, childhood is sharing
these moments with friends and
collecting colorful memories
that one can share with his/her
children when he/she grows
up. On the other hand, he/she
spends the unlimited energy of
childhood in the right manner;
plays games and prepares for
life thanks to the friends he/she
makes during the time passed
playing. Children who used to
