70
geçmiş zaman kipinde
the past tense
var. Çocuklar büyüdükçe
oyuncaklar da evrim geçiriyor;
zamana, teknolojiye göre
şekillenip her döneme ayak
uyduruyorlar. Çünkü çocukların
her zaman kendilerine ihtiyaç
duyduklarını biliyorlar. Çocuklar
onları kırsa, büyüdüklerinde
bir köşeye atıp unutsa da
onlar her seferinde yenilenip
tekrar ortaya çıkıyorlar. Ya
da atıldıkları köşede sabırla
bekleyip, yeniden hatırlanmayı
umuyorlar. Bir zamanlar büyük
heveslerle yolunu gözleyip,
ona kavuştuğunda sevgiyle
kucaklayan o çocuğun
büyüdüğünde hangi telaşların
peşinde kaybolacağını bile
bile…
Modern zamanın günlük
yorgunlukları yüzünden, belki
birçok yetişkin için çocukluk,
yalnızca 1979’un Çocuk Yılı ilan
edilmesinin ardından dünya
çapında bir şenliğe dönüşen
“23 Nisan Ulusal Egemenlik
ve Çocuk Bayramı” kadar.
Belki çoğu Birleşmiş Milletler
tarafından 1989 yılından bu
yana her yıl 20 Kasım’da
kutlanan “Dünya Çocuk Hakları
Günü”nü hiç duymadı. Ya da
1954 yılında Birleşmiş Milletler
Örgütü üyeleri tarafından
resmi olarak her Ekim ayının
ilk Pazartesi gününün Dünya
Çocuk Günü ilân edildiğini bir
sosyal medya paylaşımında
gördü. O gün sosyal medya
profillerine bir çocuk fotoğrafı
koydu ve sonra unuttu yine
içindeki çocuğu.
Elbette zaman değişecek,
dünya gelişecek; toplumlar
modernleşecek, insan
yerinde durmadan, daima
kendine bir şeyler katarak
ilerleyecek. Ama tüm bunlar
yaşanırken, içimizdeki
çocuğa, geçmişimizdeki
çocukluğa nasıl sahip çıkacak;
çocuklarımıza ve torunlarımıza
her şeye rağmen çocuk
kalabilmeyi, çocuk kalan
yanlarını korumaları gerektiğini
kim anlatacak? Hem ne kadar,
ne zamana kadar çocuk
kalabiliriz ki? Sunay Akın’a
göre, “Bir ülkenin geleceği
politikacılarının vaatlerinde
değil, çocuklarının oyunlarında
ve hayallerindedir.” Yine ona
göre özgürlüğü elinden alınmış
çocuğa “büyük” deniyorsa
eğer, kaptırmayalım zamana
özgürlüklerimizi…
will modernize and mankind
will continue ahead. But how
are we going to hold onto the
child within us when all these
things are happening; who
will tell us the importance of
staying a child or to preserve our
childish sides to our children and
grandchildren? And besides, for
how long can we stay a child?
According to Sunay Akın, “The
future of a country lies not in the
promises of politicians but in the
games and dreams of children.”
Again he states that if “adults”
are children whose freedoms
have been snatched away, then
let us not allow time to snatch our
freedoms away…
İznik, Engin Çakır, Mart (March) 2012
