57
Bursalıların ne hatıraları saklı
kim bilir burada? Kim bilir
kaç kez buluştunuz birileriyle
onun kapısının önünde ya
da neler yaşadınız yine onun
şahitliğinde? Belki çocukken
bir gün o afişlerde gördüğünüz
büyükler gibi olma hayalleri
kuruyordunuz. Her seferinde
içeri girmediniz belki ama,
bir selam vermeden de
geçemediniz hiç bu heybetli
binanın önünden…
On parmağında on marifet
bulunan, üretmeden,
çalışmadan, öğrenmeden
duramayan, haksızlıklara
boyun eğmeyen bir adamın;
büyükelçilikten meclis
başkanlığına, öğretmenlikten
çevirmenliğe birçok alanda
etkin Ahmet Vefik Paşa’nın
Bursa Valisi olarak atanmasıyla
başladı bu hikâye… 1800’lü
yılların ortalarında, sanki kaderi
daha doğmadan belirlenmiş
gibi dünyaya gözlerini bu
binanın hemen bitişiğindeki
bir sokakta açan Feraizcizade
Mehmet Şakir ile yollarının
kesişmesiyle ilk adımlar atıldı.
Kadınların, değil kariyer yapmak
ya da eğitim almak, sokağa
çıkmasının dahi yasak olduğu
bir dönemin ardından Atatürk
Türkiyesi’nin ilk kadın mimarı
olmayı başaran Münevver
Who knows what memories of
the locals of Bursa lie hidden
here? Who knows how many
times you met with someone at
its door or what you lived through
with it as your witness? Perhaps,
as a kid you were dreaming
of growing up to be like those
adults you saw on the posters.
Maybe you did not go inside
every time you passed it by, but
you never went by this glorious
structure without giving a nod of
greetings…
This story started when Ahmet
Vefik Pasha, a man of many
talents who could never get
enough of producing, working
and learning; active in many
fields from ambassadorial works
to teaching and translation
was appointed as the Mayor
of Bursa… The first steps were
taken when his path intersected
with that of Feraizcizade Mehmet
Şakir who opened his eyes to
this world towards the mid-
1800’s on a street right next to
this building as if his fate had
already been set. It transformed
into a concrete project with the
drawings of Münevver Belen who
had succeeded in becoming the
first woman architect in Atatürk’s
Turkey after a period in time
during which women were not
even allowed to go out onto the
street let alone have a career
and the home of art in Bursa
went down in history as the place
where theater started to earn the
value it deserves…
Ahmet Vefik Paşa Devlet Tiyatrosu ve Heykel Meydanı
