70
bakış açısı
point of view
hazırlanıyoruz. 30 Haziran’da
yola çıkacağız.
Gelecek için planlarınız
nedir?
Hayalimiz birkaç yıl sonra,
kesintisiz bir dünya turuna
çıkmak. Özellikle Güney
Amerika’yı bir yıllık bir
sürede keşfetmek istiyoruz.
Ömrümüzün sonuna kadar
yollarda olmak ve yeni insanlar,
kültürler ile tanışmak istiyoruz.
Tibet Çınar’ın bu duruma
bakış açısı ve uyumu
nasıl?
Teknolojinin yanlış şekilde
kullanılması çocukları içe
kapanık ve doğa ile uyumsuz
hale getirme tehlikesi yaratabilir
diye düşünüyoruz. Tibet Çınar
dışarıda oynamayı seven
bir çocuk. Aslında kendi
çocukluğumuzdaki gibi… Kibrit
kutusuyla evler yapan, gazoz
kapakları ile oynayan, kendi
bebeğini yapan çocuklardık
biz. Doyumsuz ve mutsuz
değildik. Aile birlikte kaliteli
vakit geçirmek ortak zevkler
paylaşmak çok önemli. Aynı
eşlerin arasındaki uyum gibi.
Herkes kendi âleminde evin ayrı
odalarında birlikte(!) yaşıyor gibi
görünüyorsa da giderek ailenin
bağları azalır. Biz birlikte kaliteli
vakit geçirmeyi önemsiyoruz.
Seyahatlerimiz oğlumuzun
yüzü doğaya dönük bir insan
olması, çevre konusunda
hassas bir kişiliğe sahip olması
için faydalı oluyor. Rüzgârı
yüzünde hisseden, yağmurdan
kaçmayan, kirlenmekten
korkmayan bir çocuk olması
önemli bizim için. Tibet Çınar
algısı açık bir çocuk olarak
büyüyor. Bisikletine hâkim
olmak, bakımlarını yapmak,
temizlemek gibi davranışlar ile
sorumluluğu öğreniyor. Başka
dillerde konuşan çocuklar
ile iletişim kuruyor. Dünya
görüşü, yemek zevki gelişiyor.
Bazen yaptıkları söyledikleri
ile 6 yaşında bir çocuğun fark
etmeyeceğini sandığımız farklı
kültürel ögeleri öğrendiğini
gözlemliyoruz. Yolculuğumuz
sırasında çevreyi algılayacak
kadar yavaş seyahat ettiğimiz
için Tibet Çınar çevresini gerçek
zamanlı olarak algılıyor. Evin
içinde uzun süre kalmak isteyen
bir çocuk değil.
Sizin yapmaya cesaret
ettiğiniz şeye özenenlere
ama “yola çıkmaya
hazır” hissetmeyenlere
önerileriniz nelerdir?
Bizce herkes gitmek için
hazırdır. Son damlayı bekliyor
olabilirler. Kim seyahat
etmekten hoşlanmaz ki? Biz
hissettiklerimizi, yaşadıklarımızı,
anılarımızı anlattığımız iki kitap
yazdık. Yolculuk sırasında
tuttuğumuz notlardan oluşuyor.
“Pedalımda 5 Ülke” 2007 yılında
yaptığımız İran, Pakistan ve
Hindistan seyahatini anlatıyor.
Diğer kitabımız “Minik Gezgin-
Yolda Büyümek” ise Tibet
Çınar’la henüz 22 aylıkken
yaptığımız ve 7 ülkeyi kapsayan
seyahatimizi anlatıyor.
Kitaplarımızın yola düşmek için
motive edeceğini düşünüyorum.
how does he get along?
We think that children can
become introverted and out of
tune with nature if technology
is used in a wrong manner.
Tibet Çınar is a kid who likes
to play outside. Actually just
like our childhood… We were
children who made houses
out of matchbox cartons, who
played with crown caps, who
made their own dolls. We were
not insatiable and unhappy. It is
very important to spend quality
time with the family and share
common tastes. Just like the
harmony between spouses. Even
though everyone seems to live
together (!) in separate rooms of
the same house, the bonds of
the family get weaker over time.
We give importance to spending
quality time together. Our trips
are beneficial for ensuring that
our son is a nature oriented
person who has a sensitive
personality with regard to the
environment. It is important that
he is a child who feels the wind
on his face, who does not shy
away from the rain and who is
not frightened of getting dirty.
Tibet Çınar is growing up as a
kid with open perceptions. He
is learning responsibilities such
as ownership of his own bike,
making its maintenance and
cleaning it. He communicates
with children who speak other
languages. His world view and
culinary tastes are developing.
We sometimes observe by his
actions that he is learning about
different cultural elements that
we believed a 6 year old child
could not have realized. Tibet
Çınar perceives environment in
real time since we travel slowly.
He is not a child who wants to
spend a lot of time in the house.
What are your suggestions
to people who aspire to
what you have dared to do
but who do not feel “ready
to hit the road”?
We believe that everyone is
ready to go. They might be
waiting for the final drop. Who
wouldn’t enjoy traveling? We
wrote two books chronicling our
experiences and memories. They
consist of notes that we took
during our travels. “5 Countries
Under My Pedal” tells of the
Iran, Pakistan and India journey
we made in 2007. Our other
book entitled, “Small Traveler –
Growing Up on the Road” tells of
our journey through 7 countries
when Tibet Çınar was just 22
months old. I think that our books
will be motivators to hit the road.
