Page 90 - Dergi Bursa Aralık 2012

88
odak noktası
Bugüne dek fotoğrafçıların üzerine
en çok çalışma sergilediği konudur
belki zamanın akışı. Milyonlarca
fotografik deneme “zaman” için
yapılagelmiştir. Bir kısmı “seri
fotoğraf” olarak adlandırılırken, bir
kısmı sadece bir “an” fotoğrafı olarak
hayat bulmuştur. Seri fotoğraflar
tamamlanmışlık, metafiziksel bir
kapanış etkisi yaratırken; gerçeklikle
ilgili yapılan vurgu döngüsel gerçeklikte
son bulur. Serideki her bir fotoğraf tek
başına bir gerçekliği anlatır. Ardından
gelen bir diğer fotoğraf ise kendinden
önceki fotoğrafın gerçekliğini sorgulatır.
Bir fotoğrafın gerçekliğinden
bahsederken onun zaman içerisindeki
akışını bir bütün olarak görmek
gerekir. Fotoğrafta karşılaştığımız
bu döngüsellik gerçekte zamanın
ta kendisidir. Zaman problemi bizi
Antik çağ filozofları Heraklitos ve
Parmenides’e kadar götürür. Bu
karşıtlık “değişim”e karşı “süreklilik”
fikrinin varlığını gösterir. Döngüsel
zaman algısı, bir yolculuğu simgeler.
Fotoğraftaki “zaman algısı”
Çoğunlukla bir “an” olarak
tarif ederiz fotoğrafı. Gerçekte
olan da budur zaten, zamanın
içindeki bir an dondurularak
çıkarılıp alınır. Oysa zaman,
anın algısından çok daha
fazla bir “akış” olarak
değerlendirilmelidir. Fotoğraf,
zamanı kimi zaman dondurur
kimi zaman onunla birlikte akar.