83
O kadar inanmıştım ki, bunda
aldanmış olmak, bende artık inanmak
kudreti bırakmamıştı. Ona kızgın
değildim. Ona kızmama, darılmama,
onun aleyhinde düşünmeme imkân
olmadığını hissediyordum. Ama bir
kere kırılmıştım. Hayatta en güvendiğim
insana duyduğum bu kırgınlık, adeta
bütün insanlara dağılmıştı. İnsanlara
kızmama imkan yoktu, çünkü insanların
en kıymetlisi, en iyisi, en sevgilisi
bana en büyük kötülüğü etmişti;
diğerlerinden başka bir şey beklenebilir
miydi? İnsanları sevmeme ve onlara
tekrar yaklaşmama da imkan yoktu;
çünkü en inandığım, en güvendiğim
insanda aldanmıştım. Başkalarına
emniyet edebilir miydim?
Her şeyi, her şeyi, bilhassa
ruhumu hiç bulunmayacak yerlere
saklamalıydım…"*
Hüzün tam da böyle bir şeydi…
* Sabahattin Ali, Kürk Mantolu
Madonna
