50
geçmiş zaman kipinde
SÖZE ÇOK ÖZEL BİR HATIRA İLE
başlayalım. 1927 – 1938 yılları arasında
Çankaya Köşkü kütüphanecisi olan
Nuri Ulusu'nun oğlu Kemal Ulusu
tarafından derlenen “Atatürk'ün Yanı
Başında" isimli anı kitabı Atatürk’ün
plaklarla ilgili şu anısını dile getiriyor.
"(...) Atatürk Münir Nurettin Selçuk
Bey'i sever, takdir ederdi. Bir tren
seyahatimizde yanında Fahrettin Altay
Paşa da vardı. Kahvelerini içerken beni
çağırdı, 'Gramofona bir plak koy da
dinleyelim' dedi. Ben de Münir Nurettin
Selçuk'un bir plağını koydum. Daha ilk
ses çıkar çıkmaz, 'Çabuk kapat bunu,
yerine başka koy' dedi. Safiye Ayla'nın
bir plağını koydum. 'Tamam, güzel
oldu şimdi' dedi ve 'Münir Nurettin'in ne
kadar plağı varsa getir' dedi. Üç dört
plağı vardı, hepsini Atatürk'e verdim.
Camı açtı ve tüm plakları attı. Sonra
da 'Oh be' dedi. Şaşkın bakışlarımız
içinde bir şey sormadık. Ta ki Ankara'ya
gelinceye kadar... Keyifli bir anında
plakları niye attığını sorduk. Gülmeye
başladı. 'Münir Nurettin hani bir gece
Dolmabahçe'ye gelmişti, sofrada şarkı
Geçmişin
cızırtılı sesi
Hayranlık uyandıracak bir ses
kalitesi, cızırtı ile bezeli berrak
bir ses kaydı. Her şeyi söylemek
mümkün değil plaklar hakkında.
Gramofonlar bile yeterince
sunamadı onları. Kimileri için
vakti çoktan geçti. Kimileri hiç
vazgeçemedi onlardan...
Hazırlayan:
Sezai Evans
