60
bakış açısı
vardı. Daha sonraki yıllarda resme
olan heyecanımı fark ettim ve Burhan
Kaplan Atölyesi'nde resim yapmaya
başladım. Resim yapmayı o kadar
çok sevdim ki, benim için kısa sürede
tutku haline geldi. Geçen 10 yıl
zarfında kendimi usta çırak ilişkisiyle
geliştirmeye çalıştım. Akademik
eğitimimin eksikliğini sürekli okuyarak
ve desen-atölye çalışmaları yaparak
aşmaya çalıştım. Resim yapmak uzun
bir yolculuk, kendimi hep yolun başında
görüyor ve yapmam gereken çok şey
var diye düşünüyorum.
Resim çalışmalarınız ilk nerede başlar
sizin için? Sanata bakış açınızı nasıl
özetlersiniz?
Resimlerim benim için ilk önce
düşüncede başlar. Tuvalin karşısında
çalışarak gelişir. Bazen ilk başladığınız
noktadan çok farklı bir yöne kayabilir.
O heyecan ve araştırma safhasında
günlerce süren resminiz, düşlerinize
bile girer. Sanat görüşüm; görünenin
ardındakini yansıtmak, duyguyu
verebilmek ve kendi ruhumdan ruh
katmak. Bu da resmi yaparken içine
girerek başarılabiliyor. İyiyi ve kötüyü,
güzeli ve çirkini birlikte sevmek için
ruhumla çalışıyorum. Bir gün aklımın
fikrimle, ruhumun nefsimle aynı
noktada buluşacağına inanıyorum.
Hayata ve sanata ben de varım
diyorum. Yaptıklarımın özgün sanat
olduğuna inanıyorum. Hala kuru
yaprakları ve çakıl taşlarını topluyorum.
Hala beni incitenleri seviyorum ve
bütün dünyaya, bulutların kıvrımlarına,
kuru dallara, sabahın sisine, akşamın
ayazına, doğanın sesine, bütün hayata
teşekkür ediyorum.
Anlatımın çalıştığınız tuvallere olan
etkisi ne düzeydedir? İzleyiciniz ile
nasıl bir iletişim kurmak istersiniz?
Resmime bir anlamı olsun gayretiyle
asla başlamam. Çevremde
gördüklerim, doğadan belleğimde
kalan imgeler, duygular, kendi resimsel
formlarıyla tuvalde oluşur. Bütün bunlar
izleyicide kendiliğinden bir anlatım
oluşturabilir. Yaptığım resimlerde
izleyiciye görünenin aynısını değil,
ardındaki duyguyu vermeye çalışırım.
İlk kişisel serginizde ele aldığınız konu
gerçekten çarpıcı bir seçimdi. Neden
dilek ağaçlarını seçtiniz?
Dilek ağaçları izleyiciye hayatın
içinde var olan düşüşleri anlattı ve
her düşüşte tekrar umuda tutunmak
gerektiği şeklinde anlamlandırıldı.
Bursa’da olmaktan memnun musunuz?
Sizce sanat yaşamı nasıl sürüyor
Bursa’da?
Bursa yaşamak için çok sakin ve çok
güzel bir şehir. Benim heyecanla
yaptığım resimlerimin zaman içerisinde
aynı heyecanla izleyecek seyircilere
ulaşacağını düşünüyorum.
Bursa’daki resim sanatını nerede
görmek istersiniz? Nasıl bir sanat
yaşamına ihtiyacımız var?
