94
bilgi hapı
information pill
Karanlığı aşan dokular
Patterns that exceed darkness
Louis Braille became the hope of visually impaired people when he lost his eyesight due to wrong treatment following
an unfortunate accident in his childhood. He developed 6-dot cells using the “Night Writing” that Napoleon wanted to
use for communication between soldiers and named it the “Braille Alphabet” which is accepted globally today.
Çocukken geçirdiği talihsiz bir kaza ve sonrasında gördüğü yanlış tedavi yüzünden görme yeteneğini
kaybedişi, Louis Braille’yi kendi gibi görme engelli kişilerin umudu haline getirdi. Napolyon’un, askerler arasında
haberleşme sağlamak için kullanmak istediği “Gece Yazısı”ndan 6 noktalık dokular geliştirdi ve bugün tüm
dünyada kabul edilen “Braille Alfabesi”ne adını verdi.
The Braille Alphabet that enables
visually impaired people to learn
how to read and write by touching
with their fingertips and takes
its name from a genius who
did not bow down to his ill fate.
Louis Braille was only 3 years
old when one of the tools at the
leather workshop of his father
stabbed his eye accidentally…
The inflammation that prevented
him from seeing would perhaps
not spread to his other eye if
his father took him to a doctor
instead of an old woman in their
neighborhood whom he believed
knew a lot. But maybe things had
to proceed like this for him to
become a guiding light and instill
hope to the dark worlds of people
such as himself. Louise was not a
type of person who would accept
his fate and sit at home. He had
to go to school, he had to work
and he had to continue his life
from where he left off. And that is
what he did.
An alphabet consisting of
embossed lines that were difficult
to learn and apply was used at
the French Institute for the Blind
that was developed by Valentin
Hauy, the founder and manager
of the institute when Louise
started going there at the age of
10. The books that were written
using this alphabet were quite
cumbersome and heavy for a
child. Louise was aware of this
and he kept on thinking about
a method that could ease the
lives of visually impaired people
such as himself and ensure that
Görme engellilerin parmak
uçlarıyla dokunarak,
hissederek okuma yazma
öğrenmelerini sağlayan;
harfleri, noktalamaları
ifade eden kabartmalardan
oluşan Braille Alfabesi, adını
kaderine boyun eğmeyen bir
dâhiden alıyor. Babasının deri
atölyesindeki aletlerden biri
kazayla gözüne saplandığında
henüz 3 yaşındaydı Louis
Braille… Belki babası
onu semtlerinde çok şey
bildiklerine inandığı yaşlı
kadın yerine bir doktora
götürseydi, görmesine engel
olan iltihaplanma en azından
diğer gözüne de sıçramayacak
ve tamamen kör olmayacaktı.
Ama belki de karanlık
dünyalara ışık olması ve kendi
gibilere umut saçabilmesi için
böyle olması gerekiyordu.
Louise’nin kaderine boyun
eğip, durumunu kabul ederek
evde oturabilecek bir yapısı
yoktu. Okula gitmeli, çalışmalı,
günlük yaşamına kaldığı
yerden, olduğu gibi devam
edebilmeliydi. Öyle de yaptı.
10 yaşında başladığı Fransız
Körler Enstitüsü’nde, okulun
kurucusu ve işletmecisi
Valentin Hauy tarafından
oluşturulan, öğrenilmesi ve
uygulanması zor, kabartma
