106
foto öykü
photo story
Bu sürede, çevremdeki köprü
ve yüksek binalardaki ışıkların
oluşturduğu ışık dünyasını
izleyerek fotoğraf çekiyorum.
Artık üçayağım sağlam bir
zeminde bulunuyor. Günün
boğucu sıcaklığı da azalmaya
başlıyor karanlığın artışına
paralel olarak. Karlı bir kış
gecesinde de aynı yerlerde
fotoğraf çekmeyi düşlerken
gökyüzünün gecenin
karanlığına iyice gömüldüğünü
fark ediyorum. Üçayağımı
kapatıyorum. Nehir kenarında
yürüyenlerin büyük bir keyifle
yedikleri dondurmalar, beni
çocuk parkı kenarındaki
arabasında dondurma satan
dondurmacıya yönlendiriyor.
Güzel bir gece yürüyüşü ve
fotoğraf çekimi denemesi
olarak belleğimde kalıyor bu
gece. Çekilen fotoğrafların
da fotoğraf makinesinin
belleğinden çıkıp dergi bursa
okuyucularına bilinç akışıyla
Brooklyn’de bir gece yürüyüşü
yaptırmasını diliyorum...
taking pictures. The flashes used
by dozens of people make it even
more difficult. I increase the ASA
value and decrease the shooting
time in order to minimize the
negative effect of shaky hands
on the photo quality. Under these
circumstances, I put the tripod
aside and try to take pictures
manually. I get off the bridge in
order not to miss the first hour
when the sky is getting dark
which is the best time for taking a
night photo.
When I reach the nearby Dumbo
Park, I have very little time left
for a proper night shoot. I have
about 30 minutes. During this
time, I admire the bridge, the
tall buildings and the world of
light around me while taking
pictures. Now my tripod is on
solid ground. The scorching
heat of the day is dwindling
as darkness falls. I remember
trying to take pictures at the
same place on a snowy winter’s
night when I realize that the sky
is now in complete darkness. I
close my tripod. The ice creams
that people walking by the river
are enjoying take me to an ice
cream cart near the park. This
night is linked in my mind with a
nice night walk and photo shoot.
I hope that the photos I took will
make the readers of dergi bursa
take a night walk in Brooklyn as
well…
