91
etrafındaki ağaçlardan,
bitkilerden hatırlıyor. Algısı o
şekilde gelişti çünkü. Yıllar
sonra ne olur bilemem. Belki
hayatı yollarda geçecek, belki
kurumsal bir hayat yaşamak
isteyecek. Onlar büyüdüğünde
karşılarına çıkacak dünya
muhtemelen bundan çok farklı
olacak. Bu yüzden kızım adına
tek isteğim bir şekilde “mutlu”
olması. Nasıl olduğunun hiçbir
önemi yok, yeter ki mutlu
olsun.
Yakın zamanlarda yine bir
“gitme” planınız var mı?
Dediğim gibi yol benim için,
bizim için hep devam ediyor.
Büyük konuşmayayım ama
hayatım boyunca sabah
dokuz akşam altı bir işte
çalışmayacağımdan eminim.
Muhtemelen bir daha her
şeyi satıp, savıp geride
bırakarak dünya turuna
çıkma durumu da olmaz. En
azından şimdilik. Hayatımın
sonuna kadar televizyon
seyretmeyeceğimden de
eminim. Herkese bunu
öneriyorum. Televizyonlarınızı
kapatın. Biriyle 10 dakika
sohbet ettikten sonra o kişinin
televizyon izleyip izlemediğini
anlıyorsunuz zaten. En azından
bir süreliğine deneyin ve
görün çok şey değişecek.
Kendinizi seçin. Daha az şeyle
daha çok mutlu olacaksınız.
İstediğiniz gibi yaşayın.
O zaman borcunuz da
olmayacak, yıllarca ödemek
zorunda olduğunuz taksitler
de… Ev seçerken bile 5 yıl
sonra ne kadar değerlenip
değerlenmeyeceğini
düşünmeyin. İçinde mutlu
olduğunuz evde, mutlu
olduğunuz bir hayatta yaşayın.
İnanın bu sandığınız kadar zor
değil. Korktuğunuz kadar zor,
hiç değil. Bunları yapabilmiş
insanlarla konuşun, tanışın.
Size ilham verecek, o eşikten
adımınızı atmanız için size
destek olacak kitaplar okuyun,
filmler izleyin. Bakış açınızı
değiştirin, her şeyden önce
kendinize çevirin.
